5731
5732
Ο τόπος μας
Λέσβος, κομμάτι της Αιολικής γής, χώρα της ποίησης, της πολιτιστικής καλλιέργειας, του λεπτού σαρκασμού, των ελεύθερων πνευμάτων, της ελιάς και του λαδιού. Τόπος γνωστός από την αρχαιότητα, γέννησε λυρικούς ποιητές του ύψους της Σαπφούς και του Αλκαίου, σοφούς κυβερνήτες, όπως ο Πιττακός, λαϊκούς ζωγράφους, όπως ο Θεόφιλος και λογοτέχνες, όπως ο Βενέζης, ο Μυριβήλης και ο Ελύτης.
Το νησί πήρε το όνομά του από τον Λέσβο, που έφτασε εδώ πριν 4000 χρόνια με τους πρώτους Πελασγούς αποίκους από τη Θεσσαλία και ίδρυσαν σταδιακά τις πρώτες αρχαίες πόλεις: Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Άντισσα, Πύρρα και Ερεσό.
Νησί ορεινό και ημιορεινό με ασβεστολιθικά κυρίως πετρώματα και έντονο ηφαιστιογενή χαρακτήρα. Έχει αξιόλογο γεωθερμικό δυναμικό, όπως αποδεικνύεται από την ύπαρξη πολυάριθμων θερμών πηγών. Η θάλασσα που το περιβάλλει δημιουργεί δαντελωτές ακτές και εισχωρεί βαθιά μέσα στη γη με δύο κόλπους, σχεδόν κλειστές λιμνοθάλασσες. Η αρμύρα της επηρεάζει ευεργετικά το μικροκλίμα του νησιού, την πανίδα και τη χλωρίδα του.
Η ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 650 mm. Η μέση υγρασία κυμαίνεται από 56,4 % τον Ιούλιο μέχρι 77,5 % τον Δεκέμβριο και η μέση μηνιαία θερμοκρασία από 9,5ο C τον Ιανουάριο μέχρι 26,6ο C τον Ιούλιο. Οι άνεμοι, νοτιάδες τον χειμώνα και βοριάδες το καλοκαίρι με μέση μηνιαία ένταση από 6,8 μέχρι 10,9 Kn, ανανεώνουν και φρεσκάρουν διαρκώς την ατμόσφαιρα και συμβάλλουν στη δημιουργία ιδανικών συνθηκών καλλιέργειας της ελιάς.
Το 1/3 του νησιού είναι άγονο ηφαιστιογενές. Η κύρια φυτοκάλυψη αποτελείται από το μεγάλο πευκοδάσος και τον λεσβιακό ελαιώνα. Οι ποικιλίες ελαιοδένδρων είναι κυρίως η αδραμυτιανή, η κολοβή και η λαδολιά.
Στον ευλογημένο αυτό τόπο της Λέσβου με ελαιουργική παράδοση αιώνων, έχουν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις για την παραγωγή υψηλής ποιότητας ελαιολάδου: ξερικό ημιορεινό έδαφος, εξαιρετική ηλιοφάνεια, ήπιο μεσογειακό κλίμα, θαλασσινή αύρα και λιόδενδρα αιωνόβια ντόπιων ποικιλιών, καλά εγκλιματισμένων στον χώρο, σε συνδυασμούς σοφά επιλεγμένους από τους παλιούς.
5727